Απο το βιβλιο της Ναομι Κλαιν,μια συντομη αναλυση του πως εξελιχθηκε το πραγμα απο την εποχη του Ανταμ Σμιθ,στη σημερινη επικρατηση παγκοσμιως της σχολης του Σικαγο,αυτης της νεοφιλελευθερης ασυδοσιας,αυτου του οικονομικου μιλιταρισμου που εχει εξοντωσει τις χωρες του πλανητη, μεσω πλασματικων χρεων και υποταγμενων κυβερνησεων.
Σε ολο το βιβλιο η Ναομι Κλαιν εξηγει το συγχρονο παγκοσμιο πολιτικο-οικονομικο status quo.Πως επικρατησε η νεοφιλελευθερη σκεψη της σχολης του Σικαγο του Φριντμαν και πως καταφερε να παραμερισει σιγα σιγα τις κευνσιανες πολιτικες και το κρατος Προνοιας που ανοικοδομηθηκε μεσα απο τα συντριμμια της κρισης του 1929(Ρουζβελτ και New Deal)
Αυτο μας φερνει μπροστα στο ερωτημα:Υπαρχει ο "Καπιταλισμος με Ανθρωπινο Προσωπο;"
Παρουσια του αντιπαλου δεους του Κομμουνισμου,ναι,υπηρχε.Τωρα ομως που επηλθε το "ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ" κ επικρατησε παντου το νεοφιλευθερο-καπιταλιστικο Ιδεωδες,ο Καπιταλισμος ριχνει τις μασκες του κ αποκαλυπτει το αποκρουστικο του προσωπο
(αλλα αυτο θα ειναι το θεμα αλλης αναρτησης..)
"Το κινημα που εγκαινιασε ο Μιλτον Φριντμαν τη δεκαετια του 1950 μπορει να κατανοηθει καλυτερα ως μια προσπαθεια του πολυεθνικου κεφαλαιου να κατακτηθουν εξαιρετικα κερδοφορα νεα εδαφη οπου δεν υπαρχει νομος,ενα εγχειρημα που ειχε εγκωμιασει ο Ανταμ Σμιθ,ο ιδεολογικος προγονος των σημερινων νεοφιλελευθερων,αλλα με μια διαφορα:Καθως δεν υπηρχαν πλεον τα "αγρια και βαρβαρα εθνη" για τα οποια ειχε μιλησει ο Ανταμ Σμιθ,οπου δεν ισχυε η δυτικη νομοθεσια,το κινημα του Μιλτον Φριντμαν επεδιωξε με συστηματικο τροπο να καταργησει τη νομοθεσια και τις ρυθμισεις στα σημερινα κρατη,ωστε να αναδημιουργησει την κατασταση ανομιας που υπηρχε παλαιοτερα.
Και ενω οι αποικιοκρατες της εποχης του Ανταμ Σμιθ πλουτισαν αποκτωντας "ακαλλιεργητες γαιες" με ενα "ασημαντο αντιτιμο",οι σημερινες πολυεθνικες βλεπουν τα κρατικα προγραμματα,τα δημοσια περιουσιακα στοιχεια και ο,τιδηποτε δε θα πρεπε να ειναι προς πωληση ως το νεο εδαφος που πρεπει να κατακτησουν:τα ταχυδρομεια,τα εθνικα παρκα,τα σχολεια,την κοινωνικη ασφαλιση,την αρωγη για φυσικες καταστροφες και ο,τιδηποτε αλλο εποπτευεται απο την δημοσια διοικηση*
(*Αdam Smith,THE WEALTH OF NATIONS,επιμ:Εdwin Cannan,Νεα Υορκη,Modern Library,1937,σ.532)
Για τη σχολη του Σικαγο,τα κρατη ειναι οι νεες αποικιες τις οποιες οι εταιρειες πρεπει να λεηλατησουν με την ιδια ανηλεη αποφασιστικοτητα και ενεργητικοτητα που επεδειξαν οι κονκισταδοροι οταν μετεφεραν στην Ισπανια το χρυσο και ασημι των Ανδεων.Ενω ο Ανταμ Σμιθ εβλεπε γονιμα λειβαδια τα οποια θα μπορουσαν να μετατραπουν σε επικερδη αγροκτηματα,η Γουολ Στριτ βλεπει "χρυσες ευκαιριες" στο τηλεφωνικο δικτυο της Χιλης,στην αεροπορικη εταιρεια της Αργεντινης,στη πετρελαιακη βιομηχανια της Ρωσιας,στο συστημα υδρευσης της Βολιβιας,στις δημοσιες ραδιοσυχνοτητες των Ηνωμενων Πολιτειων,στα εργοστασια της Πολωνιας-ολα οικοδομημενα με δημοσιο χρημα,για να ξεπουληθουν στη συνεχεια για ενα ασημαντο αντιτιμο*
(*Θελω να ευχαριστησω τον David Harvey για τις πληροφοριες του σχετικα με αυτη την αναλυση.David Harvey,A BRIEF HISTORY OF NEOLIBERALISM,Νεα Υορκη,Oxford University press,2005)
Eπιπλεον,υπαρχουν οι ευκαιριες πλουτισμου που δημιουργουνται με τον εξαναγκασμο των κρατων να προστατευουν με πατεντες και να βαζουν τιμη πωλησης σε μορφες ζωης και σε φυσικους πορους που ουδεποτε μεχρι σημερα ειχαν θεωρηθει εμπορευσιμα:σπορους,γονιδια,το διοξειδιο του ανθρακα στην ατμοσφαιρα.Αναζητωντας αοκνα νεα κερδοφορα εδαφη στο δημοσιο τομεα,οι οικονομολογοι της Σχολης του Σικαγο μοιαζουν με τους χαρτογραφους της εποχης της αποικιοκρατιας που εντοπιζουν νεες υδατινες οδους στον Αμαζονιο και σημαδευουν την τοποθεσια ενος ναου των Ινκας οπου υπαρχουν κρυμμενα αποθεματα χρυσου.
Η διαφθορα ειναι ενα χαρακτηριστικο γνωρισμα της σημερινης καταστασης νεων εδαφων,οπως ηταν και κατα την εποχη του αποικιοκρατικου "πυρετου του χρυσου".Καθως οι πιο σημαντικες συμφωνιες ιδιωτικοποιησεων υπογραφονται παντα εν μεσω οικονομικων η πολιτικων κρισεων,δεν υπαρχει ποτε μια σαφης νομοθεσια η ενα αποτελεσματικο ρυθμιστικο πλαισιο-η περιρρεουσα ατμοσφαιρα ειναι χαοτικη,οι τιμες ειναι ρευστες,οι συνειδησεις των πολιτικων ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ.
Αυτο που ζουμε εδω και 3 δεκαετιες ειναι η διαρκης επεκταση του καπιταλισμου,με τα συνορα των εδαφων που κατακτα να επεκτεινονται επειτα απο καθε κριση και να μετακινουνται προς τα εμπρος μολις αποκαθισταται η εννομη τάξη.
Σε ολο το βιβλιο η Ναομι Κλαιν εξηγει το συγχρονο παγκοσμιο πολιτικο-οικονομικο status quo.Πως επικρατησε η νεοφιλελευθερη σκεψη της σχολης του Σικαγο του Φριντμαν και πως καταφερε να παραμερισει σιγα σιγα τις κευνσιανες πολιτικες και το κρατος Προνοιας που ανοικοδομηθηκε μεσα απο τα συντριμμια της κρισης του 1929(Ρουζβελτ και New Deal)
Αυτο μας φερνει μπροστα στο ερωτημα:Υπαρχει ο "Καπιταλισμος με Ανθρωπινο Προσωπο;"
Παρουσια του αντιπαλου δεους του Κομμουνισμου,ναι,υπηρχε.Τωρα ομως που επηλθε το "ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ" κ επικρατησε παντου το νεοφιλευθερο-καπιταλιστικο Ιδεωδες,ο Καπιταλισμος ριχνει τις μασκες του κ αποκαλυπτει το αποκρουστικο του προσωπο
(αλλα αυτο θα ειναι το θεμα αλλης αναρτησης..)
"Το κινημα που εγκαινιασε ο Μιλτον Φριντμαν τη δεκαετια του 1950 μπορει να κατανοηθει καλυτερα ως μια προσπαθεια του πολυεθνικου κεφαλαιου να κατακτηθουν εξαιρετικα κερδοφορα νεα εδαφη οπου δεν υπαρχει νομος,ενα εγχειρημα που ειχε εγκωμιασει ο Ανταμ Σμιθ,ο ιδεολογικος προγονος των σημερινων νεοφιλελευθερων,αλλα με μια διαφορα:Καθως δεν υπηρχαν πλεον τα "αγρια και βαρβαρα εθνη" για τα οποια ειχε μιλησει ο Ανταμ Σμιθ,οπου δεν ισχυε η δυτικη νομοθεσια,το κινημα του Μιλτον Φριντμαν επεδιωξε με συστηματικο τροπο να καταργησει τη νομοθεσια και τις ρυθμισεις στα σημερινα κρατη,ωστε να αναδημιουργησει την κατασταση ανομιας που υπηρχε παλαιοτερα.
Και ενω οι αποικιοκρατες της εποχης του Ανταμ Σμιθ πλουτισαν αποκτωντας "ακαλλιεργητες γαιες" με ενα "ασημαντο αντιτιμο",οι σημερινες πολυεθνικες βλεπουν τα κρατικα προγραμματα,τα δημοσια περιουσιακα στοιχεια και ο,τιδηποτε δε θα πρεπε να ειναι προς πωληση ως το νεο εδαφος που πρεπει να κατακτησουν:τα ταχυδρομεια,τα εθνικα παρκα,τα σχολεια,την κοινωνικη ασφαλιση,την αρωγη για φυσικες καταστροφες και ο,τιδηποτε αλλο εποπτευεται απο την δημοσια διοικηση*
(*Αdam Smith,THE WEALTH OF NATIONS,επιμ:Εdwin Cannan,Νεα Υορκη,Modern Library,1937,σ.532)
Για τη σχολη του Σικαγο,τα κρατη ειναι οι νεες αποικιες τις οποιες οι εταιρειες πρεπει να λεηλατησουν με την ιδια ανηλεη αποφασιστικοτητα και ενεργητικοτητα που επεδειξαν οι κονκισταδοροι οταν μετεφεραν στην Ισπανια το χρυσο και ασημι των Ανδεων.Ενω ο Ανταμ Σμιθ εβλεπε γονιμα λειβαδια τα οποια θα μπορουσαν να μετατραπουν σε επικερδη αγροκτηματα,η Γουολ Στριτ βλεπει "χρυσες ευκαιριες" στο τηλεφωνικο δικτυο της Χιλης,στην αεροπορικη εταιρεια της Αργεντινης,στη πετρελαιακη βιομηχανια της Ρωσιας,στο συστημα υδρευσης της Βολιβιας,στις δημοσιες ραδιοσυχνοτητες των Ηνωμενων Πολιτειων,στα εργοστασια της Πολωνιας-ολα οικοδομημενα με δημοσιο χρημα,για να ξεπουληθουν στη συνεχεια για ενα ασημαντο αντιτιμο*
(*Θελω να ευχαριστησω τον David Harvey για τις πληροφοριες του σχετικα με αυτη την αναλυση.David Harvey,A BRIEF HISTORY OF NEOLIBERALISM,Νεα Υορκη,Oxford University press,2005)
Eπιπλεον,υπαρχουν οι ευκαιριες πλουτισμου που δημιουργουνται με τον εξαναγκασμο των κρατων να προστατευουν με πατεντες και να βαζουν τιμη πωλησης σε μορφες ζωης και σε φυσικους πορους που ουδεποτε μεχρι σημερα ειχαν θεωρηθει εμπορευσιμα:σπορους,γονιδια,το διοξειδιο του ανθρακα στην ατμοσφαιρα.Αναζητωντας αοκνα νεα κερδοφορα εδαφη στο δημοσιο τομεα,οι οικονομολογοι της Σχολης του Σικαγο μοιαζουν με τους χαρτογραφους της εποχης της αποικιοκρατιας που εντοπιζουν νεες υδατινες οδους στον Αμαζονιο και σημαδευουν την τοποθεσια ενος ναου των Ινκας οπου υπαρχουν κρυμμενα αποθεματα χρυσου.
Η διαφθορα ειναι ενα χαρακτηριστικο γνωρισμα της σημερινης καταστασης νεων εδαφων,οπως ηταν και κατα την εποχη του αποικιοκρατικου "πυρετου του χρυσου".Καθως οι πιο σημαντικες συμφωνιες ιδιωτικοποιησεων υπογραφονται παντα εν μεσω οικονομικων η πολιτικων κρισεων,δεν υπαρχει ποτε μια σαφης νομοθεσια η ενα αποτελεσματικο ρυθμιστικο πλαισιο-η περιρρεουσα ατμοσφαιρα ειναι χαοτικη,οι τιμες ειναι ρευστες,οι συνειδησεις των πολιτικων ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ.
Αυτο που ζουμε εδω και 3 δεκαετιες ειναι η διαρκης επεκταση του καπιταλισμου,με τα συνορα των εδαφων που κατακτα να επεκτεινονται επειτα απο καθε κριση και να μετακινουνται προς τα εμπρος μολις αποκαθισταται η εννομη τάξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου