Η Αποτυχία του Ευρώ.

 Από τον Μάρτιν Φέλντσταιν*

                                                                                                                                                                 Το ευρώ θα πρέπει τώρα να αναγνωριστεί ως ένα πείραμα που απέτυχε. Αυτή η αποτυχία, η οποία έχει έρθει μετά από μια δεκαετία από την εισαγωγή του ευρώ, το 1999, δεν ήταν ένα ατύχημα ή το αποτέλεσμα  γραφειοκρατικής κακοδιαχείρισης, αλλά η αναπόφευκτη συνέπεια της επιβολής ενιαίου νομίσματος σε μια πολύ ετερογενή ομάδα χωρών. Οι αρνητικές οικονομικές συνέπειες του ευρώ περιλαμβάνουν την κρίση του χρέους σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, την εύθραυστη κατάσταση των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών, τα υψηλά επίπεδα ανεργίας σε όλη την ευρωζώνη, και το μεγάλο εμπορικό έλλειμμα που μαστίζει σήμερα τις περισσότερες χώρες της ευρωζώνης.
Ο πολιτικός στόχος για την  δημιουργία μιας αρμονικής Ευρώπης επίσης απέτυχε. Η Γαλλία και η Γερμανία έχουν υπαγορεύσει επώδυνα μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα και την Ιταλία ως προϋπόθεση για την οικονομική βοήθειά τους, το Παρίσι και το Βερολίνο έχουν επίσης συγκρουσθεί επί του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και για το πώς θα κατανεμηθεί το βάρος της οικονομικής ενίσχυσης.
Η αρχική ώθηση που οδήγησε στην Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση και το ευρώ ήταν πολιτική, όχι οικονομική. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί εκτίμησαν ότι η χρήση ενός κοινού νομίσματος θα ενσταλάξει στους Ευρωπαίους πολίτες μια μεγαλύτερη αίσθηση ότι  ανήκουν σε μια ευρωπαϊκή κοινότητα και ότι η μεταβίβαση της ευθύνης για τη νομισματική πολιτική από τις εθνικές πρωτεύουσες σε μια ενιαία κεντρική τράπεζα στη Φρανκφούρτη θα σηματοδοτούσε μια στροφή της πολιτικής εξουσίας στην Ευρώπη.
Το κύριο πολιτικό κίνητρο για την αύξηση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης είναι να ενισχυθεί ο ρόλος της Ευρώπης στην παγκόσμια σκηνή. Το 1956, λίγο μετά, πού οι Ηνωμένες Πολιτείες ανάγκασαν τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από τη Διώρυγα του Σουέζ, ο Γερμανός  Καγκελάριος Konrad Adenauer είπε σε έναν Γάλλο πολιτικό ότι μεμονωμένα τα ευρωπαϊκά κράτη δεν θα μπορούσαν ποτέ να γίνουν παγκόσμιες δυνάμεις, αλλά παραμένει μόνο ένας τρόπος για την Ευρώπη για να παίζει καθοριστικό ρόλο στον κόσμο, και αυτός είναι η δημιουργία μιας Ενωμένης Ευρώπη . Ένα χρόνο αργότερα, υπογράφτηκε η Συνθήκη της Ρώμης.

*Καθηγητής του οικονομικού τμήματος του Πανεπιστημίου του Χαρβαντ.

Η Ελλάδα Ζητεί Επιγόντως Σαφήνια για την Συμφωνία του Νέου Πακέτου Διάσωσης

 Der Spiegel

Το διάλειμμα των διακοπών ήταν ευπρόσδεκτο, αλλά την Τρίτη, ο  Έλληνας κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε ότι οι  επόμενοι τρεις μήνες θα είναι καθοριστικής σημασίας για τη παραμονή της χώρας του στη ζώνη του ευρώ. Η συμφωνία διάσωσης με την ΕΕ, είπε, πρέπει να ολοκληρωθεί.  Αλλιώς χρεοκοπία.

Το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του Έλληνα Πρωθυπουργού κ. Λουκά Παπαδήμου, δεν ήταν ακριβώς γεμάτο ελπίδα. Μια "πολύ δύσκολη χρονιά» τελείωσε, και μία  άλλη "πολύ δύσκολη χρονιά» αρχίζει τόνισε, είπε επίσης ότι οι τρεις πρώτοι μήνες του νέου έτους θα είναι  «ιδιαίτερα κρίσιμοι».  Ο Έλληνας κυβερνητικός εκπρόσωπος Παντελής Καψής είπε στον ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ  ακριβώς τι σημαίνει το παραπάνω. Η  Ελλάδα και η Ευρωζώνη  πρέπει να φθάσουν το συντομότερο δυνατό σε συμφωνία για το δεύτερο  πακέτο διάσωσης των 130 δις ευρώ που συμφωνήθηκε επί της αρχής το περασμένο φθινόπωρο. Διαφορετικά, η χώρα αντιμετωπίζει χρεοκοπία.

Η συμφωνία διάσωσης πρέπει να υπογραφεί, είπε, διαφορετικά, θα είμαστε έξω από τις αγορές, έξω από το ευρώ. Η κατάσταση θα είναι πολύ χειρότερη.
Η Αθήνα και οι Βρυξέλλες είναι επί του παρόντος στη διαδικασία διαμόρφωσης των  λεπτομερειών του πακέτου διάσωσης, το οποίο περιλαμβάνει 50 τοις εκατό κούρεμα των ελληνικών ομολόγων με στόχο την μείωση των συνολικών χρεών κατά € 100 δις. Οι διαπραγματεύσεις με τους ιδιώτες πιστωτές για την  απομείωση του χρέους είναι ένα κρίσιμο στοιχείο του πακέτου βοήθειας. Επιπλέον, εκπρόσωποι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο - η λεγόμενη τρόικα - θα είναι στην ελληνική πρωτεύουσα στις 16 Ιανουαρίου για την παρακολούθηση της προόδου των συμφωνηθέντων μεταρρυθμίσεων και μέτρων λιτότητας.

«Μεγάλη προσπάθεια για να σωθεί η χώρα"

Ο κ. Καψής προειδοποίησε ότι οι συνομιλίες θα να είναι δύσκολες. "Οι επόμενoi τρεις με τέσσερις μήνες είναι οι πιο κρίσιμοι, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτή η κυβέρνηση υπάρχει», είπε.
Τα σχόλιά του αντηχούσαν  εκείνα του κ. Βασίλης Ράπανου, επικεφαλής της Εθνικής Τράπεζας της χώρας "Ελπίζω ότι το  πολιτικό μας σύστημα να αντιλαμβάνεται πόσο σημαντικές είναι αυτές οι στιγμές», δήλωσε ο κ.Ράπανος.. Οι πολιτικοί πρέπει να βάλουν στην άκρη τα κομματικά συμφέροντα, τις προσωπικές φιλοδοξίες και να στηρίξουν την κυβέρνηση σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται για να σωθεί η χώρα.
Η Ελλάδα πρέπει να καταβάλλει  € 14,5 δις. για λήξη ομολόγων στις 20 Μαρτίου, επείγουσα ανάγκη για την επίσπευση της συμφωνίας του πακέτου διάσωσης..
Αξιωματούχοι της ΕΕ έχουν  ασκήσει κριτική στην Αθήνα στο τέλος του 2011 για την αργή πρόοδο υλοποίησης των  μεταρρυθμίσεων και για την μη επίτευξη του στόχου του ελλείμματος για το έτος. Τώρα, η χώρα είναι αντιμέτωπη με την προοπτική να πρέπει να μειώσει το έλλειμμά της από 9 τοις εκατό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος το περασμένο έτος σε επίπεδο χαμηλότερο του 5 τοις εκατό το 2012. "Θα δούμε. Θα μπορούσε να υπάρξει ανάγκη για επιπλέον (λιτότητας) μέτρα», δήλωσε ο κ.Καψής.
Ένας άλλος τομέας ανησυχίας για την ΕΕ είναι οι προσπάθειες της Ελλάδας για την καταπολέμηση της εκτεταμένης διαφθοράς και της φοροδιαφυγής - ανησυχίες πού είναι πιθανό να αυξηθούν μετά την αποτυχία συλλογής 15 εκατομμυρίων ευρώ  προστίμων λαθρεμπορίου πετραιλεου΄
.
Αμοιβαία κεφάλαια υψηλού κινδύνου Στοιχηματίζουν κατά του ευρώ

 Εν τω μεταξύ, παρά την ηρεμία κατά τη διάρκεια των διακοπών, οι επενδυτές εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το 2012 θα είναι μια δύσκολη χρονιά για το ευρώ. Σύμφωνα με έκθεση της Financial Times, τα hedge funds στοιχηματίζουν εις βάρος του Ευρωπαϊκού κοινού νομίσματος σε μεγαλύτερο βαθμό από ποτέ άλλοτε. Επικαλούμενη στοιχεία από την επιτροπή της Commodity Futures Trading πού εδρεύει στις Η.Π.Α, η εφημερίδα γράφει ότι την τελευταία εβδομάδα του 2011 εμφανίστηκε αριθμός ρεκόρ στοιχημάτων για την πτώση του ευρώ..
Παρόμοια στοιχήματα απέτυχαν  να πληρωθούν την περασμένη χρονιά γιατί το νόμισμα παρέμεινε εκπληκτικά ισχυρό, παρά την κρίση του χρέους που μαίνεται.. Στο το τέλος του 2011, ωστόσο, το ευρώ υποχώρησε έναντι τόσο του δολαρίου όσο και του γιεν και τελείωσε το έτος ως το χειρότερο σε απόδοση σημαντικό νόμισμα στον κόσμο.

Η Επιστροφή στη Δραχμή ειναι η Καλλίτερη Λύση.

Οι γιατροί και οι φαρμακοποιοί κατέβηκαν σε απεργία στην Ελλάδα την περασμένη εβδομάδα για να διαμαρτυρηθούν για προγραμματισμένες περικοπές δαπανών. Aυτοί  είναι έξω φρενών, γιατί μπορεί να επωμιστούν ένα μέρος του βάρους των μέτρων λιτότητας που εφαρμόζονται για να ικανοποιηθούν οι προϋποθέσεις για την εκ νέου δανειοδότηση της χώρας από  την Ευρωπαϊκή Ένωση ( ΕΕ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ( ΔΝΤ ).

Εάν αυτή η κοινωνική ομάδα που αγωνίζεται για τα δικά της συμφέροντα ικανοποιηθεί και η Ελλάδα χάσει το δάνειο διάσωσης των 130 δισεκατομμυρίων ευρώ, η χώρα μπορεί να χρεοκοπήσει τον ερχόμενο Μάρτιο. Οι Έλληνες τότε δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να αποχωρήσουν από την Ευρωζώνη και αυτό μπορεί να είναι και το καλλίτερο.

Αργότερα αυτόν το μήνα, επιθεωρητές από την ΕΕ , το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα έλθουν στην Αθήνα για να αποφασίσουν αν έχουν ληφθεί όλα τα προβλεπόμενα μέτρα λιτότητας για να εγκρίνουν το νέο δάνειο διάσωσης. Μεταξύ των προτάσεων που έχουν ξεσηκώσει την κατακραυγή είναι η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού (Ναι, οι Έλληνες πληρώνονται για α 14 μήνες εργασίας κάθε χρόνο). Η κυβέρνηση πρέπει να μειώσει δραστικά το έλλειμμα του προϋπολογισμού της, και οι ιδιώτες ομολογιούχοι πρέπει να αποδεχθούν μια μείωση έως και 50 τοις εκατό στην ονομαστική αξία του χρέους που κατέχουν, αν και οι διαπραγματεύσεις ομολόγων 'εχουν σταματήσει για κάποιο χρονικό διάστημα. Η  Ελλάδα έχει $ 14 δισεκατομμύρια σε ομόλογα με ημερομηνία λήξης τον Μάρτιο 20, και η χώρα δεν μπορεί να τηρήσει την υποχρέωση αυτή, χωρίς την διαγραφή μέρους του χρέους της και ένα δεύτερο πακέτο διάσωσης. Ο εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης παραδέχτηκε ότι η χώρα θα εγκαταλείψει την Ευρωζώνη εάν δεν υπάρξει δεύτερο πακέτο διάσωσης.

Τα πρώτο πακέτο των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ έχει βοηθήσει την Ελλάδα, μέχρι στιγμής, να επιπλεύσει, αλλά η Αθήνα δεν είναι πιο κοντά στην  λύση του προβλήματος του χρέους της,. συσσωρεύεται δε ακόμα περισσότερο χρέος που κάνει τα πράγματα χειρότερα. Το γεγονός είναι  ότι η Ελλάδα  ποτέ δεν τήρησε τους δημοσιονομικούς κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το κόστος της Ελληνικής κακοδιαχείρισης έχει περάσει όχι μόνο στους φορολογούμενους των πλουσίων χωρών, όπως της Γερμανία αλλά και σε αυτών των πτωχών. όπως της Σλοβακίας.

Το σωστό πράγμα για την Ελλάδα είναι  να εγκαταλείψει το ευρώ, ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στη δραχμή. Αυτή η κίνηση θα επιτρέψει στην Ελλάδα να υποτιμήσει το νόμισμά της για να ευθυγραμμιστεί με την πραγματική αξία της αγοράς της, και θα συμβάλει στην αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας στην  σημαντική βιομηχανία της - τον τουρισμό - κάνοντας τις επισκέψεις στη χώρα φθηνότερες. Αυτός είναι ο δρόμος προς την ανάπτυξη.
Δεν υπάρχει νομικό κώλυμα  εξόδου της Ελλάδος από την Ευρωζώνη . Το άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισσαβόνας  καθορίζει τη διαδικασία με την οποία ένα κράτος μέλος μπορεί να αποχωρήσει. Μια ομαλή έξοδος είναι προτιμότερη από αυτή την κατάσταση της αβεβαιότητας. και των προσωρινών και  βραχυπρόθεσμων λύσεων.
Η ΕΕ  θα ήταν καλύτερα να αφήσει την Ελλάδα να φύγει από την Ευρωζώνη για να μπορεί  να επικεντρωθεί στα μεγαλύτερα προβλήματα της,όπως είναι η Ιταλία και η Ισπανία.

Nita Ghei The Washington Times

EΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ!!!!!

Γ. Προβόπουλος: Η δραχμή θα ήταν κόλαση Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος προειδοποιεί για σοβαρές ελλείψεις σε βασικά είδη και υποτίμηση έως 70% Συνέντευξη στον Αλεξη Παπαχελα Με αληθινή κόλαση θα ισοδυναμούσε μια επιστροφή της χώρας στη δραχμή. Στη συνέντευξη που ακολουθεί (*), ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιώργος Προβόπουλος είναι ξεκάθαρος. Και προειδοποιεί: «Σε τέτοιες «ανώμαλες» καταστάσεις, αυτοί που κυρίως χάνουν είναι οι πολλοί και οι αδύνατοι. Αυτοί που θα επωφεληθούν, όπως άλλωστε συνέβη και στο παρελθόν σε έκτακτες καταστάσεις, θα είναι οι λίγοι επιτήδειοι». Και προκειμένου να υπάρχει μια πρακτική διάσταση της επόμενης μέρας από τη φυγή από το ευρώ, ο κ. Προβόπουλος δεν διστάζει να προβλέψει «σοβαρές ελλείψεις σε αρκετά βασικά είδη» και να κάνει λόγο για «τα σχολεία, τα νοσοκομεία και γενικά τις δημόσιες υπηρεσίες, που θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στη λειτουργία τους», ενώ «ελλείψει καυσίμων, ο στρατός και η αστυνομία δεν θα μπορούν να κινούν τα οχήματα». Εικόνες που «οδηγούν» σε επάνοδο στη δεκαετία του '50, όπως λέει. Κι όλα αυτά, με ένα νέο νόμισμα που θα υποτιμηθεί σημαντικά, ενδεχομένως έως και 60% - 70%. Η μεταβατική περίοδος - Ενα πράγμα που τρομάζει είναι ότι σοβαροί οικονομολόγοι αρχίζουν να λένε ότι ενδεχομένως η χώρα, το πολιτικό της σύστημα, η κοινωνία, τα media, ο επιχειρηματικός κόσμος να μη σηκώνουν αυτό που χρειάζεται να γίνει για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ και μπορεί μια λύση να είναι να πάμε στη δραχμή. Πιστεύετε σε αυτήν την άποψη; - Θα πρέπει να βοηθήσουμε να κατανοήσει ο απλός άνθρωπος, που δεν είναι ειδήμων, ότι τυχόν επιστροφή στη δραχμή θα ισοδυναμούσε, τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια, με αληθινή κόλαση. - Οταν λέτε αληθινή κόλαση; - Επιστροφή στη δραχμή σημαίνει ότι στη μεταβατική περίοδο, μέχρι δηλαδή να κυκλοφορήσουν σε φυσική μορφή τα νέα χαρτονομίσματα, δεν θα υπάρχουν πρακτικώς δραχμές παρά μόνον σε λογιστική μορφή. Δηλαδή, μόνο οι συναλλαγές μέσω τραπεζικών λογαριασμών θα μπορούν να γίνουν σε δραχμές. Θα υπάρχει, πάντως, ακόμη το παλαιό νόμισμα, το ευρώ. Το ευρώ, όμως, στο νέο περιβάλλον θα είναι το «σκληρό» νόμισμα και γι' αυτό σύντομα θα αποτραβηχθεί. Διότι όποιος έχει χαρτονομίσματα ευρώ θα θέλει να τα κρατήσει στην άκρη ως μέσον αποθησαυρισμού και διαφύλαξης της αξίας της περιουσίας του. Ετσι λοιπόν θα φθάσουμε μοιραία σε καθεστώς αντιπραγματισμού. Δίνει π.χ. κάποιος ένα κιλό λάδι για να πάρει τρία κιλά αλεύρι. Δεδομένου ότι η χώρα μας στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εισαγωγές, για την πραγματοποίηση των οποίων θα απαιτείται, βεβαίως, συνάλλαγμα και όχι δραχμές, θα παρουσιαστούν σημαντικές ελλείψεις. Ελλείψεις π.χ. σε καύσιμα, σε πρώτες ύλες, ακόμη και σε αγροτικά προϊόντα, διότι εξαιτίας της αδύναμης ανταγωνιστικότητας της χώρας, ακόμη και τα τρόφιμα είναι σε μεγάλο βαθμό εισαγόμενα. Θα υπάρξουν, επομένως, σοβαρές ελλείψεις σε αρκετά βασικά είδη. Τα σχολεία, τα νοσοκομεία και γενικά οι δημόσιες υπηρεσίες θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στη λειτουργία τους. Ελλείψει καυσίμων, ο στρατός και η αστυνομία δεν θα μπορούν να κινούν τα οχήματα. Μετά την πάροδο αρκετού χρόνου τα πράγματα θα έρθουν, βεβαίως, σε κάποια καλύτερη ισορροπία, όμως στην πρώτη μεταβατική περίοδο θα βιώσουμε ένα εφιαλτικό σενάριο. Γι' αυτό ακριβώς περιγράφω κάποιες ζοφερές καταστάσεις, ώστε να κατανοήσει ο κόσμος τι πιθανότατα θα μπορούσε να συμβεί. Και δεν αναφέρομαι εδώ σε πιθανές κοινωνικές εκρήξεις, που θα ήταν αναμενόμενες σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Κάποιοι άνθρωποι και μάλιστα καλοπροαίρετοι πιστεύουν αφελώς ότι επιστροφή στη δραχμή σημαίνει πως γυρίζουμε περίπου στο 2000, δηλαδή στο χρονικό σημείο λίγο πριν να μπούμε στη Ζώνη του Ευρώ. Και θυμούνται ότι την περίοδο εκείνη περνούσαν αρκετά καλά, άρα θεωρούν ότι δεν θα ήταν πρόβλημα η επιστροφή στη δραχμή. Ομως, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Για τους λόγους που ανέφερα, επιστροφή στη δραχμή σημαίνει επιστροφή της χώρας δεκαετίες πίσω. - Να σας ρωτήσω για να το καταλάβει όμως και ο κόσμος. Πόσο καιρό και τι προσπάθεια θα χρειαστεί για να πάμε στη δραχμή; Μερικοί πιστεύουν ότι μπορείτε εσείς να πατήσετε ένα κουμπί ένα βράδυ και η χώρα να πάει στη δραχμή πάρα πολύ απλά. Γίνεται αυτό; - Αυτό είναι λάθος. Για να κυκλοφορήσουν στην αγορά τα νέα χαρτονομίσματα, το διάστημα που απαιτείται είναι μεγάλο. Να σας θυμίσω ενδεικτικά ότι η επιχείρηση σχεδιασμού, εκτύπωσης και κυκλοφορίας του ευρώ κράτησε πάνω από δυόμισι χρόνια, όντας μάλιστα συντονισμένη από τους αρμόδιους ευρωπαϊκούς οργανισμούς. Γι' αυτό λοιπόν εξήγησα ότι στο μεταβατικό αυτό διάστημα, η αγορά θα πρέπει να λειτουργήσει είτε με τα ταχέως αποσυρόμενα ευρώ είτε στη βάση αντιπραγματισμού, δηλαδή στη βάση της ανταλλαγής είδους με είδος. Και γι' αυτό ακριβώς υποστήριξα ότι επιστροφή στη δραχμή θα ισοδυναμεί, στην πρώτη κρίσιμη φάση, με επάνοδο στη δεκαετία του '50. - Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι ενδεχομένως, επειδή έχουν χάσει πολλά και δεν μπορούν να χάσουν τίποτε άλλο πηγαίνοντας στη δραχμή, μπορεί αυτό να το θεωρούν μια λύτρωση. Ποιος θα κερδίσει πηγαίνοντας στη δραχμή; Οι αδύναμοι ή αυτοί οι οποίοι είναι πιο ισχυροί να το πω έτσι; - Σε τέτοιες «ανώμαλες» καταστάσεις, αυτοί που κυρίως χάνουν είναι οι πολλοί και οι αδύνατοι. Αυτοί που θα επωφεληθούν, όπως άλλωστε συνέβη και στο παρελθόν σε έκτακτες καταστάσεις, θα είναι οι λίγοι επιτήδειοι. Σίγουρα στο σύνολό της η χώρα θα ζημιωθεί και μάλιστα βαριά. Αφόρητες συνθήκες - Θα μου εξηγήσετε αυτό το επιχείρημα, ότι οι αδύναμοι θα γίνουν ακόμη πιο αδύναμοι; Οτι θα παίρνουν ακόμη λιγότερα, δηλαδή. - Οπως σας έλεγα, ένα μεγάλο τμήμα του διοικητικού μηχανισμού, π.χ. σχολεία, νοσοκομεία, αστυνομία, στρατός κ.λπ., θα υπολειτουργεί. Οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες θα γίνουν αφόρητες. Το βιοτικό επίπεδο θα κάνει «βουτιά». Το νέο νόμισμα θα υποτιμηθεί σημαντικά, ενδεχομένως έως και 60% - 70%. Στη συνέχεια θα υπάρξει, βεβαίως, κάποια εξισορρόπηση, όμως το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της μεταβατικής περιόδου θα είναι τεράστιο. Αλλά και αυτό που αποκάλεσα εξισορρόπηση θα έρθει ύστερα από απανωτές υποτιμήσεις, υπερπληθωρισμό, υψηλά δανειστικά επιτόκια και μεγάλες δυσκολίες προσαρμογής. Πρόοδος δεκαετιών θα πάει άσκοπα χαμένη. Γι' αυτό δεν πιστεύω ότι οι Ελληνες θα ήθελαν να βιώσουμε ένα τέτοιο εφιαλτικό σενάριο, που θα εγκυμονούσε επιπλέον και τεράστιους κινδύνους για την εξωτερική ασφάλεια και τη θέση της χώρας μας. Πιστεύω ότι κάνουν μεγάλο λάθος αυτοί που υποστηρίζουν την επιστροφή στη δραχμή. Είμαι βέβαιος ότι οι πολίτες αυτής της χώρας δεν θα επιτρέψουν την επιστροφή στο μακρινό παρελθόν. Θα συστρατευθούν στον εθνικό αγώνα να γυρίσουμε το ταχύτερο δυνατόν σε τροχιά οικονομικής και κοινωνικής προόδου, εντός της Ζώνης του Ευρώ, διασφαλίζοντας ό,τι θετικό έχουμε πετύχει μέχρι σήμερα, διδασκόμενοι όμως και από λάθη που μας έφεραν στη σημερινή δυσχερή κατάσταση, λάθη που οφείλουμε οι ίδιοι να διορθώσουμε. * Πρόκειται για απόσπασμα της συνέντευξης του κ. Γιώργου Προβόπουλου, η οποία θα προβληθεί σύντομα στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, στο πλαίσιο ειδικού αφιερώματος των «Νέων Φακέλων» για το «Πώς η Ελλάδα έφτασε στο Μνημόνιο». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ο Ηθικός Κίνδυνος στην Ελλάδα

Προφανώς υπάρχει ένας Θεός και αυτός είναι Έλληνας, έτσι τουλάχιστον φαίνεται να πιστεύουν μερικοί άνθρωποι στην Ελλάδα. Μία από τις αποδείξεις της ύπαρξής του, είναι το γεγονός ότι οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες έχουν την πολυτέλεια να παίζουν ευκαιριακά παιχνίδια - και εντούτοις η κόλαση δεν έχει ακόμα ξεσπάσει. 

Παρά τη χαμηλή ποιότητα της ελληνικής πολιτικής τάξης (συντηρητική, οικονομικά αδαής, λαϊκίστικη και κοντόφθαλμη), η Ελλάδα είχε την τύχη να κυβερνηθεί, κατά τη διάρκεια της ταραχώδους ιστορίας της, από τρεις τουλάχιστον μεγάλους ηγέτες που εξασφάλισαν την θέση της Ελλάδος  στον δυτικό κόσμο. Ένας από αυτούς, ο Κ. Καραμανλής ο πρεσβύτερος, κατάφερε να πείσει τους Ευρωπαίους ηγέτες να δεχθούν Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα το 1981, επτά χρόνια μετά την πτώση της στρατιωτικής χούντας.
Η Ελλάδα δεν είναι Αργεντινή. Μία από τις βασικές διαφορές είναι ότι η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ζώνης του ευρώ.Η Ελλάδα, όμως, έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να μεταμορφωθεί σε μια σύγχρονη καπιταλιστική οικονομία. Αντίθετα, μετά την ένταξη στην ΕΟΚ, το πάρτι άρχισε.

Το ελληνικό New Deal δεν βασίστηκε στην αναδιανομή του πλούτου που δημιουργείται από την αγορά, δεδομένου ότι η αγορά στην Ελλάδα υπόκειται σε αυστηρές ρυθμίσεις: είναι ένας παράδεισος για ολιγοπώλια, κλειστά επαγγέλματα και οι ομάδες πίεσης, όπου η φοροδιαφυγή είναι κοινωνικά αποδεκτή και πολιτικά δικαιολογημένη. Επιθετικές ομάδες πίεσης στην Ελλάδα (συνδικάτα, κρατικές υπηρεσίες, τα καρτέλ, κλειστά επαγγέλματα, κ.λπ.) πήραν (άρπαξαν) μεγάλο μέρος των εισερχομένων κοινοτικών κονδυλίων και του κυβερνητικού δανεισμού από τις διεθνής αγορές.

Ο συνδυασμός διαφθοράς, κερδοσκοπισμού και πολιτικού οπορτουνισμού, οδήγησε στην τέλεια καταιγίδα. Η Ελλάδα όμως είναι τυχερή. Η περίπτωση της Αργεντινής (η οποία περιελάμβανε μια χρονική περίοδο, που πάνω από το 25 τοις εκατό των Αργεντινών ζούσαν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας), είναι εκτός συζήτησης για ένα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Γερμανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα κάνουν τα πάντα για να σώσουν την Ελλάδα, προκειμένου να αποφευχθούν οι ολέθριες συνέπειες μιας ελληνικής χρεοκοπίας για την παγκόσμια οικονομία.
Επιπλέον, μια έξοδο από το ευρώ θα είναι καταστροφική τόσο για την Ελλάδα όσο και για τη ζώνη του ευρώ. Η προτιμησιακή μεταχείριση της Ελλάδας από το ΔΝΤ, η προσοχή του Ομπάμα και το άγχος της Γερμανίας είναι ενδεικτικό. Ωστόσο, η αντίληψη ότι η Ελλάδα δεν θα γίνει Αργεντινή έχει προκαλέσει μια επικίνδυνη ηθική συμπεριφορά στην Ελλάδα, η οποία έχει επιδεινώσει  την κρίση. Ας προσευχηθούμε λοιπόν!!!!

Αρθρο του Κ. Αριστείδη Ν, Χατζή* στούς New York Times.

*Αριστείδης Ν. Χατζής είναι αναπληρωτής καθηγητής της Φιλοσοφίας του Δικαίου και της θεωρίας των θεσμών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

ΠΟΛΙΤΚΕΣ ΧΟΥΝΤΕΣ

Χρησιμοποιώντας τον εκβιασμό της χρεοκοπίας και του φόβου του χάους, δύο πρώην τραπεζίτες, οι κκ. Λουκάς Παπαδήμος και Μάριος Μόντι ανέλαβαν την εξουσία στην Αθήνα και στην Ρώμη. Οι παραπάνω δεν είναι απολιτικοί τεχνοκράτες όπως λέγεται, αλλά άνθρωποι της Διεθνούς Δεξιάς και μέλη της Τριμερούς Επιτροπής, γνωστή για την απέχθεια της στην υπερβολική δημοκρατία των  Δυτικών κοινωνιών.

Τον περασμένο Νοέμβριο, το Γάλλο-Γερμανικό Διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) εκδήλωσαν την οργή τους, όταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου ανήγγειλε την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την αποδοχή των μέτρων λιτότητας στην χώρα του. Σύμφωνα με τους παραπάνω, γνωστοί και ως Τρόικα, το δημοψήφισμα θα έθετε σε κίνδυνο την συμφωνία που αποφασίσθηκε ένα μήνα νωρίτερα (26/27 Οκτ) στην Ευρωπαϊκή διάσκεψη κορυφής και προέβλεπε την σκλήρυνση της οικονομικής πολιτικής που έχει ήδη γονατίσει την Ελληνική οικονομία, Κληθείς ο κ, Παπανδρέου στις Κάννες, κατά την διάρκεια της σύσκεψης των G20 και περιμένοντας στον προθάλαμο της Συνεδρίας, επιπλήχτηκε δημόσια από την κα Μερκελ και τον κ. Σαρκοζύ, παρότι και οι δύο είναι συνυπεύθυνοι για την επιδείνωση της κρίσης στην Ευρωζώνη, και του ζητήθηκε να καταγγείλει το δημοψήφισμα και να παραιτηθεί!!!. Ο διάδοχος του, ο πρώην Υποδιοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας συμπερίλαβε στην κυβέρνηση του, και κόμμα της άκρας δεξιάς χωρίς καμία διαμαρτυρία από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα έχει ως σκοπό να εξασφαλίσει την ευημερία, να ενισχύσει την δημοκρατία σε χώρες πού σχετικά πρόσφατα κυβερνήθηκαν από στρατιωτικές διδακτορίες(Ελλάδα. Ισπανία, Πορτογαλία) και να σταματήσει τούς εθνικισμούς, αιτία αιματηρών πολέμων στην  ήπειρο.
Εντούτοις πράττει το ακριβώς αντίθετο, διατηρεί το δημοκρατικό έλλειμμα στους θεσμούς της, αφήνει λαούς, μέλη της Ένωσης βορά των αγορών και ξυπνάει εχθρότητες μεταξύ των λαών της γηραιάς ηπείρου. " Δεν μπορεί να είμαστε σκλάβοι των Γερμανών " λέγει αγανακτισμένα ένας νεαρός Ισπανός, ο οποίος δεν θέλει να εξοριστεί στο Βερολίνο η στο Αμβούργο για να βρει δουλειά. Οι Ιταλοί έχουν προσβληθεί από την αλαζονεία του κ. Σαρκοζύ και μερικοί Έλληνες καταγγέλλουν ότι η χώρα τους βρίσκεται υπό κατοχή και εμφανίζονται αφίσες με καρικατούρες της κα.Μερκελ ως ΝΑΖΙ.

Στους λαούς που μαρτυρούν από τις πολιτικές λιτότητας, η ιστορία της Ευρώπης προσφέρει μια μεγάλη επιλογή ανάλογων αυταρχισμών, Τηρούμενων των αναλογιών, τα γεγονότα του Νοεμβρίου στην Αθήνα μας θυμίζουν  μάλλον,το καλοκαίρι του '68 στην Τσεχοσλοβακία, την " Ομαλοποίηση" στην Πράγα και την εκδίωξη του κομμουνιστή ηγέτη Αλεξάντερ Ντούμπσεκ, Η τρόικα η οποία θέλει να μεταμορφώσει την Ελλάδα σε προτεκτοράτο έπαιξε τον ίδιο ρόλο που έπαιξε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας στην Πράγα και ο Παπανδρέου όπως και ο Ντούμπσεκ δεν τόλμησε να αντιδράσει. Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις επιβάλλεται ένα δόγμα " περιορισμενηςκυριαρχίας" όπου οι Οίκοι Αξιολόγησης (Δανιστές) επιβάλλουν στην Ελλάδα την πολιτική τους όπως ακριβώς έκαναν τα Σοβιετικά άρματα  στην Πράγα.

Serge Halimi ( Le Monte Deplomatique)

NΑΟΜΙ ΚΛΑΙΝ:ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΜ ΣΜΙΘ ΣΤΟΝ ΜΙΛΤΟΝ ΦΡΙΝΤΜΑΝ (ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΛΗΤΕΙΑ)

Απο το βιβλιο της Ναομι Κλαιν,μια συντομη αναλυση του πως εξελιχθηκε το πραγμα απο την εποχη του Ανταμ Σμιθ,στη σημερινη επικρατηση παγκοσμιως της σχολης του Σικαγο,αυτης της νεοφιλελευθερης ασυδοσιας,αυτου του οικονομικου μιλιταρισμου που εχει εξοντωσει τις χωρες του πλανητη, μεσω πλασματικων χρεων και υποταγμενων κυβερνησεων.
Σε ολο το βιβλιο η Ναομι Κλαιν εξηγει το συγχρονο παγκοσμιο πολιτικο-οικονομικο status quo.Πως επικρατησε η νεοφιλελευθερη σκεψη της σχολης του Σικαγο του Φριντμαν και πως καταφερε να παραμερισει σιγα σιγα τις κευνσιανες πολιτικες και το κρατος Προνοιας που ανοικοδομηθηκε μεσα απο τα συντριμμια της κρισης του 1929(Ρουζβελτ και New Deal)
Αυτο μας φερνει μπροστα στο ερωτημα:Υπαρχει ο "Καπιταλισμος με Ανθρωπινο Προσωπο;"
Παρουσια του αντιπαλου δεους του Κομμουνισμου,ναι,υπηρχε.Τωρα ομως που επηλθε το "ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ" κ επικρατησε παντου το νεοφιλευθερο-καπιταλιστικο Ιδεωδες,ο Καπιταλισμος ριχνει τις μασκες του κ αποκαλυπτει το αποκρουστικο του προσωπο
(αλλα αυτο θα ειναι το θεμα αλλης αναρτησης..)

"Το κινημα που εγκαινιασε ο Μιλτον Φριντμαν τη δεκαετια του 1950 μπορει να κατανοηθει καλυτερα ως μια προσπαθεια του πολυεθνικου κεφαλαιου να κατακτηθουν εξαιρετικα κερδοφορα νεα εδαφη οπου δεν υπαρχει νομος,ενα εγχειρημα που ειχε εγκωμιασει ο Ανταμ Σμιθ,ο ιδεολογικος προγονος των σημερινων νεοφιλελευθερων,αλλα με μια διαφορα:Καθως δεν υπηρχαν πλεον τα "αγρια και βαρβαρα εθνη" για τα οποια ειχε μιλησει ο Ανταμ Σμιθ,οπου δεν ισχυε η δυτικη νομοθεσια,το κινημα του Μιλτον Φριντμαν επεδιωξε με συστηματικο τροπο να καταργησει τη νομοθεσια και τις ρυθμισεις στα σημερινα κρατη,ωστε να αναδημιουργησει την κατασταση ανομιας που υπηρχε παλαιοτερα.
Και ενω οι αποικιοκρατες της εποχης του Ανταμ Σμιθ πλουτισαν αποκτωντας "ακαλλιεργητες γαιες" με ενα "ασημαντο αντιτιμο",οι σημερινες πολυεθνικες βλεπουν τα κρατικα προγραμματα,τα δημοσια περιουσιακα στοιχεια και ο,τιδηποτε δε θα πρεπε να ειναι προς πωληση ως το νεο εδαφος που πρεπει να κατακτησουν:τα ταχυδρομεια,τα εθνικα παρκα,τα σχολεια,την κοινωνικη ασφαλιση,την αρωγη για φυσικες καταστροφες και ο,τιδηποτε αλλο εποπτευεται απο την δημοσια διοικηση*
(*Αdam Smith,THE WEALTH OF NATIONS,επιμ:Εdwin Cannan,Νεα Υορκη,Modern Library,1937,σ.532)

Για τη σχολη του Σικαγο,τα κρατη ειναι οι νεες αποικιες τις οποιες οι εταιρειες πρεπει να λεηλατησουν με την ιδια ανηλεη αποφασιστικοτητα και ενεργητικοτητα που επεδειξαν οι κονκισταδοροι οταν μετεφεραν στην Ισπανια το χρυσο και ασημι των Ανδεων.Ενω ο Ανταμ Σμιθ εβλεπε γονιμα λειβαδια τα οποια θα μπορουσαν να μετατραπουν σε επικερδη αγροκτηματα,η Γουολ Στριτ βλεπει "χρυσες ευκαιριες" στο τηλεφωνικο δικτυο της Χιλης,στην αεροπορικη εταιρεια της Αργεντινης,στη πετρελαιακη βιομηχανια της Ρωσιας,στο συστημα υδρευσης της Βολιβιας,στις δημοσιες ραδιοσυχνοτητες των Ηνωμενων Πολιτειων,στα εργοστασια της Πολωνιας-ολα οικοδομημενα με δημοσιο χρημα,για να ξεπουληθουν στη συνεχεια για ενα ασημαντο αντιτιμο*
(*Θελω να ευχαριστησω τον David Harvey για τις πληροφοριες του σχετικα με αυτη την αναλυση.David Harvey,A BRIEF HISTORY OF NEOLIBERALISM,Νεα Υορκη,Oxford University press,2005)
Eπιπλεον,υπαρχουν οι ευκαιριες πλουτισμου που δημιουργουνται με τον εξαναγκασμο των κρατων να προστατευουν με πατεντες και να βαζουν τιμη πωλησης σε μορφες ζωης και σε φυσικους πορους που ουδεποτε μεχρι σημερα ειχαν θεωρηθει εμπορευσιμα:σπορους,γονιδια,το διοξειδιο του ανθρακα στην ατμοσφαιρα.Αναζητωντας αοκνα νεα κερδοφορα εδαφη στο δημοσιο τομεα,οι οικονομολογοι της Σχολης του Σικαγο μοιαζουν με τους χαρτογραφους της εποχης της αποικιοκρατιας που εντοπιζουν νεες υδατινες οδους στον Αμαζονιο και σημαδευουν την τοποθεσια ενος ναου των Ινκας οπου υπαρχουν κρυμμενα αποθεματα χρυσου.

Η διαφθορα ειναι ενα χαρακτηριστικο γνωρισμα της σημερινης καταστασης νεων εδαφων,οπως ηταν και κατα την εποχη του αποικιοκρατικου "πυρετου του χρυσου".Καθως οι πιο σημαντικες συμφωνιες ιδιωτικοποιησεων υπογραφονται παντα εν μεσω οικονομικων η πολιτικων κρισεων,δεν υπαρχει ποτε μια σαφης νομοθεσια η ενα αποτελεσματικο ρυθμιστικο πλαισιο-η περιρρεουσα ατμοσφαιρα ειναι χαοτικη,οι τιμες ειναι ρευστες,οι συνειδησεις των πολιτικων ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ.
Αυτο που ζουμε εδω και 3 δεκαετιες ειναι η διαρκης επεκταση του καπιταλισμου,με τα συνορα των εδαφων που κατακτα να επεκτεινονται επειτα απο καθε κριση και να μετακινουνται προς τα εμπρος μολις αποκαθισταται η εννομη τάξη.